66. Müzayede "Anılar ve İmzalar II"

Üzerinde “Zatı şahane (SULTAN VAHDETTİN) tarafından bestelenmiş iki parça, kerimesi (SABİHA SULTAN)  vasıtasıyla kopya ettim” Yazmaktadır.

“SENİ DÜŞÜNÜYORUM  
 
Çocukluğunu düşünüyorum Emilia
Deniz boyundaki ıssız yolu sabahleyin
Hani saçların, atkın uçuşurdu rüzgârda
Kokusunu duyuyorum bembeyaz gömleğinin
Seni kucağıma alıyorum Emilia

Ben büyüttüm seni, ben yetiştirdim
Bugüne bu sevdaya
Toprağım, ekmeğim, kitabım, şiirim
Sen, ne varsa iyiden, doğrudan yana
Gözümün nuru, başımın tacı, efendim
Melih Cevdet Anday (imza)”

“Rubai
hazırladım hazıra durdum giydirdim gölgemi
kuş çığlığı senin bölgen sorma benim bölgemi
aşklar telef olup gider sokak köpeği gibi
gitsin. harcansın bazı şeyler. sen kal e mi?
T. Uyar (imza)”

“Oltu Taşı
Agzından başlamak seni anlatmaya
Çocuğum, ağzım çin ipeği yangınlar, oltu taşı
İlhan Berk (imza) BODRUM”

“Devletlû necabetlû ABDÜLMECİD BİN ABDÜLAZİZ HAN Hazretlerinin esnayı tahsilde fakire hediyesidir.
Nur-u aynim oğlum ŞERİF ABDÜLMECİD BEY’e hediye ettim.
Şerif Ali Haydar (imza)”

“Sevgili Zuhal,
Merhaba! Biz sağsalim Ankara’ya geldik. Az önce geldik. Hemen oturdum, sana mektup yazıyorum. Nedeni: Oktay Rifat için yaptığım çalışmaların müsvettelerini evde unutmuştum. Salondaki kitaplığın üst gözüne, daha doğrusu sağdan üçüncü gözüne koyduğumu hatırlıyorum bunları. Mavi vb. naylon gömlekler ve dosyalar orada bir arada duruyor. Onları hemen al, olduğu gibi büyük bir zarfa koy ve uçakla, taahhütlü olarak bana yolla. Ama hemen yap bunu. Çünkü o kitabı kısa sürede bitirmem gerekiyor. Daha demin geldiğim için sana Ankara’dan verecek bir haberim yok. Memo ne yaptı sabahleyin? Sen raporluydun, o iki gün içinde biraz olsun dinlenebildin mi? Pazar günü annenlere gideceğim. Öbür cumartesi de beraberiz nasılsa. Yıllık izninin ilk onbeş gününün -konuştuğumuz gibi- 15-30 Temmuz arası alman uygundur. O akşamki film gerçekten güzeldi. Bende kaldı. Öyle güzel filmleri, bir de güzel oyunları kaçırmayalım. Tabii Ankara’da ve önümüzdeki sanat mevsiminden sonra.

Kendine iyi bak. Kendine iyi bakacan değil mi?
Söz mü? Ben rejime bugün başlıyorum. Çünkü
o gömlekte gözüm kaldı.
Gözlerim ise sende ve Memo’da kaldı.
Günler nasıl da geçiyor.
Hayat kısa. Yalnızlık zor.
450 km. uzağa düştüm bugün birden bire.
Ama umut büyük.
Umudum benim.
Kadınım.
Çayı en güzel sen demlersin.
Seni, Memo’yu ve civcivleri (özellikle kara civcivi) öperim.
Bir tren yolculuğu yaparız bir gün.
Sandviç falan yeriz.
İyi günler değil uzakta.
Cemal Süreya (imza)”

“İNTİHAR
-Sen şakağına dayamışsın
tabancayı;
------------
Kapı açılıveriyor
Ve üstündekileri bir bir
Fırlatıp atan
Bir leylak sesi.
Cemal Süreya (imza)”

“KISA
Hayat kısa,
Kuşlar uçuyor.
Cemal Süreya (imza)”

Şiir evde verdiği yemek daveti amaçlı yollanmış, TOMRİS UYAR’ı çizmiş

İstanbul 21 Mart 1982 tarihli
29 x 21 cm. ebatlarında

“YAPRAK
Bırakmıyor geçim derdi
Oymuş diyorum, zavallı şairin
Görüp göreceği…
Orhan Veli (imza)”

1950 tarihli, Kağıt üzeri karakalem 19 x 11,5 cm. (zeminde hafif kesikler mevcuttur) 

“İstanbul 1949
Baş Ucu hatırası…
Orhan Veli (imza)”

Kağıt üzeri karakalem
16,5 x 10,5 cm.

KÖYLÜ

O topraktan öğrenip
Kitapsız bilendir.
Hoca Nasreddin gibi ağlayan
Bayburtlu zihni gibi gülendir.
Ferhattır
Keremdir.
Ve keloğlandır.
Yol görünür onun garip serine,
Analar babalar umudu keser,
Kahbe felek ona eder oyunu.
Çarşambayı sel alır,
Bir yar sever
El alır,
Kanadı kırılır
Çöllerde kalır,
Ölmeden mezara koyarlar onu.
O, yunusu biçaredir,
Baştan ayağa yeredir,"
Ağu içer su yerine....
Fakat bir kerre bir derd anlayan
düşmesin önlerine
ve bir kerre vakterişip :
"-GAYRİK, YETER!.."
demesinler.
Ve bir kerre der ise bunu bir
"İsrafil surunu urur
Mahlukat yerinden durur",
Toprağın malızı başlar
Onun nabızlarında atmağa
Ne kendi nefsini korur,
ne düşmanı kayırır,
"Dağları yırtıp ayırır,
kayaları kesip yol eyler âbıhayat
akıtmağa !...
N.H. (imza)"

“YARININ TÜRKÜSÜ
Saflarımız seyrelse de yine ileri...
Düşenlerin kanlarından doğar bir şafak
Haydi, sarssın yeri, göğü cenk türküleri
Kanımızla burda yarın güller açacak.

Tanrı Türk’ü Korusun.

Atsız (imza)”

20 x 13,5 cm.

Türk edebiyatının çok önemli bir ismi olan Ömer Seyfettin genç denebilecek bir yaşta, 36 yaşında vefat etmiştir. Gazete ve dergilerde yayınlanan hikâyeleri, sağlığında kitap olarak basılmamıştır. Bu nedenle yazarın imzalı kitabı yoktur. Bugüne kadar, Ömer Seyfettin’in imzalı bir fotoğrafı ya da mektubu müzayedelerde görülmediği gibi alınıp satıldığı da duyulmamıştır. Bilindiği kadarıyla hiçbir koleksiyoncuda herhangi bir imza veya yazı örneği bulunmamaktadır. Satışa çıkardığımız bu eser bir ilk olması yanısıra Ömer Seyfettin’in hem fotoğrafı, hem mektubu, hem de imzasıyla çok önemli bir koleksiyon parçası olma özelliğini taşımaktadır.
 

“17 Nisan 1321 (30 Nisan 1905) Kuşadası
Kardeşim Münir’ciğim, mektup yazamadığım için kusura bakma... Bu adem-i samimiyet ve lakaydiden değil, yazacak bir şey olmadığındandır. Buradaki hayatımı sana yazsam sen Mançurya’da -yani Arnavutluk’ta- olmak münasebetiyle müteessir olacaksın. Şimdi yaz... Her taraf zevk ve sefa ile dolu... Gece denizi seyretmek, sandalla gezmek kadar insana İstanbul’u der-hatır ettirecek bir şey olamaz. Yalnız para için biraz sıkıntı varsa da bütçemin açığını şimdilik babam kapatıyor. Bütün günlerim saî ve safâ içinde geçiyor...

Her neyse, resimlerinden beklerim, ben de göndereceğim, hani Arnavut elbisesiyle çıkardıklarından... Pederinin, validenin ve hemşirenin ellerinden öperim. Mahalleden ne havadis var? Mektuplarında bana İstanbul’dan bahset... Ben de uzun mektuplar vaad ederim kardeşim.
Ömer Seyfettin (imza)”